De do's en don'ts van POD uitgeverijen

Je kent ze wel: de selfpub platforms zoals Mijnbestseller, die het mogelijk maken voor iedereen om een boek te publiceren.

Ze hebben het landschap van boekenland grondig door elkaar gehaald.

Stel: je hebt een fantastisch verhaal geschreven. Je familie en vrienden lopen er wild van. Overal krijg je te horen: dat moet je uitgeven! Al dat geen bestseller wordt ...

En ja, dan heb je een vertekend beeld. In films zie je schrijvers als eenzaten in afgelegen huizen hun laatste zin neerpennen. Volgend fragment is een succesvolle boekpresentatie.

Zo loopt het echter niet. Jouw verhaal is eerlijk gezegd nog verre van af. In het beste geval stuur je het naar uitgevers en krijg je afwijzingen of hoor je er gewoon niets meer van.

Dat jouw verhaal eigenlijk enkel voor jou leesbaar is en dat buiten je directe omgeving die je het al 100 keer hebt verteld, geen uitgever er een zinnige letter van kan maken en het zo naar de prullenbak verwijst, is de harde realiteit.

Schrijven omvat zoveel dingen waar je op moet letten, dat je veel uit het oog verliest. Dat er onlogische dingen staan, kromme zinnen ... Je meesterwerk is nog verre van af.

Maar niemand die je kent weet dat en zal het je zeggen. Vol trots ontdek je een website waar je je boek gratis kan uitgeven.

Je kan het uploaden via een handig sjabloon. Voor slechts 12,75 euro kan je er een ISBN aan koppelen. Wat dat is, weet je dan meestal niet, maar het wordt aanbevolen, dus je doet het.

Ik dacht dat een ISBN een copyright veiligheid was. Dat is het dus niet. Ik kocht het er dus bij en uploade mijn verhaal, maakte er via het systeem een leuke cover bij en klaar was kees.

Dat mijn kladwerk overal in de webshops kwam ... Dat had ik niet verwacht.

Dat ik hiermee schade berokken aan goede auteurs die dit platform ook gebruiken, na investering in redactie en dergelijke ... Drong niet tot me door.

Ik dacht zelfs niet meer aan mijn werk. Het was voor vrienden en familie.

Ik wist dat ik niet beter kon. Als amateur zou ik toch niet verder geraken.

Toen eindigde ik in de finale van Sweekstars. Ik stuurde ook een verhaal in voor een wedstrijd en haalde de bundel.

Het begon te knagen. Ja, ik heb talent. Dat geloof ik, maar het geraakte niet geschaafd. Geld voor redactie had ik niet. Ik voelde me daar rot bij.

En daar loopt het ook fout: veel schrijvers kunnen zich dat niet veroorloven om professionele redactie in te huren. Daarom blijven ze blind sturen en geraken hun schrijfsels niet geoptimaliseerd, of zal een uitgever er nooit brood in zien.

Op dat hiaat speelt dus een POD uitgever in. Ze publiceren in principe alles wat je erop gooit, zonder kwaliteitscontrole.

Het voordeel is dat het vrijheid biedt en dat veel pareltje zo toch het daglicht kunnen zien. Het nadeel is dat ze selfpub een slechte naam geven, door het goede werk bij de onvolkmaaktheden te gooien.

Nu ik zo ver ben dat ik kaas gegeten heb van redactie en ik beter weet, heb ik mijn misbaksels van de markt gehaald. Dat geld dat ik in verloren ISBN's stak, beschouw ik als leergeld. Ik zou er ook geen professionele redactie van kunnen betalen.

De tip die ik zou geven aan al wie graag een boek wil uitgeven is: wat zijn je intenties?

Heb je een leuk verhaal geschreven, een tof essay of om het even wat dat je nodig vindt om wereldkundig te maken, laat het dan AUB even lezen door iemand die je niet kent, voor je het op de markt gooit.

Koppel er dan ook geen ISBN aan, als je het enkel voor eigen kring wil laten drukken, want zo help je mee een markt te verzadigen, die het al is.

Over Mijnbestseller: ik heb er heel goede ervaringen mee en ben blij met de kansen die ze me geven. Ik vind het echter jammer dat ze geen selectie maken om hun pareltjes te laten schitteren. Als ze de onvolmaakte boeken van de markt zouden weren, valt hun hele businessmodel in.

Het is goed dat deze POD uitgeverijen er zijn. Maar ik zou iedereen die er gebruik van wil maken, aanraden om eerst toch maar die lastige oom die je werk afbreekt er eens naar te laten kijken.

Heb je een goed verhaal dat deftig geschreven is, zou ik het zeker aanraden om het in eigen beheer uit te geven. Dit is zeker een optie voor niche schrijvers, of mensen wiens werk wel goed genoeg is om uitgegeven te worden, maar de interesse in het genre te klein voor een uitgever. Hier kan POD een uitkomst bieden.

Maar wil je bv een boek voor je moeder schrijven voor haar verjaardag, moet dat dan overal te koop zijn?

Heb je werk wie POD uitgegeven waarvan je nu inziet dat het echt nog niet geschikt was om uitgegeven te worden? Roep het dan terug. Het zal niet verkopen en zal enkel de boekenmarkt ten goede komen.