Hoe omgaan met andersdenkenden als schrijver

 Als schrijver moet je kritiek kunnen verdragen. An sich heb ik er geen probleem mee dat mensen mijn boeken niet waarderen. Ik weet dat meningen verschillen en je nooit iedereen kan bekoren.

Wat ik veel zorgelijker vind, is de trend van polarisatie en extremisme die onze maatschappij stilaan treft.

Mijn ervaring is dat mensen en begrijpend lezen in emotionele discussies niet altijd samen gaan. Ze lezen een ding en breien er een hele uitleg aan bij.

Een voorbeeld: iemand is niet gevaccineerd. Velen luisteren al niet meer naar de reden waarom, maar die persoon is meteen een wappie, staatgevaarlijk en complotdenker!

Of iemand heeft een kritische opmerking over het verbod op het rechtse festival Frontnacht. Dan ben je meteen ook een neonazi, omdat je hun festival niet wil verbieden en verder luistert precies niemand meer.

Ik ben iemand die een uitgesproken mening heeft, maar de laatste tijd mezelf erop betrap steeds meer op mijn tanden te bijten en te zwijgen. Wil ik mensen bekeren? Nee.

Maar zeg iets dat afwijkend is in een narratief en je krijgt meteen alle gesprekspartners als een kudde olifanten over je.

Ik ben dat beu om mensen met een andere mening als de vijand te aanzien. Ben ik het met iedereen eens? Zeker niet! Ik heb er alleen geen zin meer in om me druk te blijven maken in anderen die kwaad worden op mij en tegen me keren omdat ze het niet met mij eens zijn.

Door dit soort meningsverschillen ben ik bijvoorbeeld al niet meer welkom in bepaalde boekengroepen. Sommige mensen vinden me eng. Ik vind sommige mensen ook eng, maar moet ik hen daarom censureren op een ander vlak? Moet ik auteurs waar ik het niet mee eens zijn hun promotiemiddelen afpakken?

Met mij doet men het wel! Sommige groepsbeheerders zijn heel kleingeestig en straffen mensen af voor dingen buiten de groep.

Ik geef eerlijk toe dat drie auteurs me tot nu toe ook zover hebben gekregen dat ik hun van mijn te lezen lijstje heb geschrapt. Heeft het zin boeken te lezen en recensies te schrijven als iemand je blokkeert?

Hoe erg het ook klinkt: als schrijver moet je blijkbaar ook je bek leren houden. Blijkbaar is een eigen mening hebben gevaarlijk.

Juist daarom blijf ik schrijven. Ik ben tegen de censuur en tegen de machtsgeilheid van onze overheden. De strijd tussen goed en kwaad en vrijheid en dictatuur weegt als een centrale rol in mijn werk, maar ik verpak het anders.

Ik zal wel fictie schrijven in plaats van essays. Dan zal ik minder mensen tegen de borst stoten.

Wil je mijn mening kennen? Ik zal je twee opties geven: ik zeg je wat je wil horen, of ik spreek mijn waarheid, op voorwaarde dat je ertegen kan.