Martine's schrijfervaringen

 Als schrijver moet je kritiek kunnen verdragen. An sich heb ik er geen probleem mee dat mensen mijn boeken niet waarderen. Ik weet dat meningen verschillen en je nooit iedereen kan bekoren. Wat ik veel zorgelijker vind, is de trend van polarisatie en extremisme die onze maatschappij stilaan treft. Mijn ervaring is dat mensen en begrijpend lezen in emotionele discussies niet altijd samen gaan. Ze lezen een ding en breien er een hele uitleg aan bij. Een voorbeeld: iemand is niet gevaccineerd. Velen luisteren al niet meer naar de reden waarom, maar die persoon is meteen een wappie, staatgevaarlijk en complotdenker! Of iemand heeft een kritische opmerking over het verbod op het rechtse festival Frontnacht. Dan ben je meteen ook een neonazi, omdat je hun festival niet wil verbieden en verder luistert precies niemand meer. Ik ben iemand die een uitgesproken mening heeft, maar de laatste tijd mezelf erop betrap steeds meer op mijn tanden te bijten en te zwijgen. Wil ik mensen bekeren? Ne...

Ik heb het al eerder gehad over de uitgeversparadox , of dat het nog nooit zo makkelijk was iets te publiceren via allerlei uitgeversplatforms. Bij een uitgever binnen geraken is heel moeilijk. Dikwijls rekruteren ze via literair agenten en willen veel uitgevers al geen ongevraagde manuscripten meer. Staan er iets te veel fouten in, dan bekijken ze je werk al niet meer, ook al is het misschien een pareltje. Boekenland is veranderd. Vroeger was een uitgever een investeerder, die het risico nam veel geld te verliezen om een goed verhaal op de markt te krijgen. Tegenwoordig is het meer en meer de trend dat de schrijver mee betaalt. Deze split bill lijkt niet zo slecht, maar opent de deur voor vanity publishers. Er zijn uitgevers die je geld zeker investeren in je boek en er een goede redactie en vormgeving voor in de plaats geven. Ik zou deze als split bill bekijk en hen geef ik nog ergens het nodige krediet. Dan heb je ook de uitgevers die alles tegen betaling publiceren zonder er moeite...

Zoals ik ooit zei: ik heb ooit miskleunen op de markt gegooid. Ik ben de eerste om dat toe te geven. Daarom is mijn eerste kost als ik een boek uitgeef, de redactie. Maakt dat mijn boek foutloos? Nee, maar mijn verhaal wordt wel nagekeken op consistentie en andere dingen. Zo heb ik "Rode maneschijn" uit de handel gehaald. Dat was ik nog vergeten. Ik heb veel van mijn oude stijl miskrabbels herroepen. Eentje deel ik nog uit als gratis eBook, maar op termijn hoop ik alles aan een nieuwe redactieronde te onderwerpen. Ik vond persoonlijk dat het verhaal dat me al bezighoudt sinds mijn kindertijd niet slecht was. Het idee van middeleeuwse weerwolven, de personages en de setting lieten me niet los. Met volwassen te worden, is het verhaal ook meer volwassen geworden. Dus voor Halloween hoop ik "Het Wolvenpact" op jullie los te laten. Kijk er naar uit!